สวัสดีเพื่อนๆ เถ้าแก่ใหม่ทุกคนครับ ผมเองขอใช้พื้นที่นี้ร่วมแบ่งปันข้อคิดบางอย่าง บางแง่บางมุม ในเรื่องของ “แนวคิด” ที่คนอยากจะก้าวเข้ามาในเส้นทางเถ้าแก่ หรือคนที่ก้าวเข้ามาแล้ว แต่เกิดการผิดพลาด เกิดปัญหา ท้อแท้ หมดหวัง หมดกำลังใจ ฝากถึง “มุมมอง” และ “แง่คิด” ที่คนที่จะเป็นเถ้าแก่ อีกหลายคนเข้าใจไว้ว่า ‘ชีวิตมันไม่ง่าย’ แต่มันก็ ‘ไม่ยาก’ …

‘สู้’ และ ‘อดทน’ เท่านั้นถึงจะผ่านมันไปได้ แม้มันอาจจะใช้เวลา แต่เชื่อเถอะว่ามันต้องผ่านไปได้! จริงๆ

ไหนๆ ก็พูดให้กำลังใจกันแล้ว ทำไมช่วงนี้คนรู้จักหรือคนรอบข้างผมมีปัญหา ท้อแท้กับงาน กับชีวิต กับครอบครัวกันเยอะจังนะ สงสัยจะช่วงปลายฝนต้นหนาว! อาการจิตตกกำเริบ 555…

ขอเล่าให้ฟังนิดครับ ไอ้ปัญหามันมีกันทุกคน! อย่างผมเองเมื่อก่อนมีคนสงสัยว่า เฮ้ย! ผมทำอะไรอยู่ มึงทำอะไรของมึงว่ะ ทำหลายอย่างจัง เอาอะไรสักอย่างซิ… ไม่เห็นเป็นชิ้นเป็นอันบ้าง มัวทำอะไรอยู่เขาไปกันถึงไหนแล้ว ฯลฯ …

‘ผู้หวังดี’ เยอะ! แต่ก็ขอบคุณในความหวังดีจากใจ แต่คนเรา ‘ไม่เหมือนกัน’ ทุกคนมีทางและแนวของตัวเอง มีวิธีการและรูปแบบของใครของมัน ไม่อย่างนั้นมันก็เป็น ‘Copy System’ เป็น ระบบ ‘โคลนนิ่ง’ กันหมดทั้งโลก หาความต่างกันไม่มี…

ผมเองถึงจะทำอะไรมากมายหลายอย่าง เพราะผมชอบทำนู้นทำนี่ คิดนั่นคิดนี่ แสวงหาหนทางสร้างช่องทางแห่งโอกาส และการต่อยอดของผมไปเรื่อย ไม่มีหยุด!…

ผมไม่จำเป็นที่จะต้องทำเหมือนใคร หรือทำแบบเดียวอย่างเดียวไปทั้งชีวิต อันไหนที่ผมเห็นว่าดีมีช่องทาง มีแนวโน้มของโอกาสผมทำหมด

เพราะอะไร? เพราะผมไม่ชอบรอโอกาส แม้เพียง 1% ที่ผมเห็นว่าเป็นโอกาส และผมสามารถทำมันได้ โดยที่ไม่ขัดกับหลักการของความสามารถของผม ผมทำหมด!… อันนี้เป็นความชอบและความสามารถส่วนตัว… ว่าไปนั่น!

ผมไม่ชอบให้ใครมากำหนดตัวผม ผมชอบกำหนดตัวผมเอง… (เชื่อว่าหลายคนที่อ่านอยู่ก็เป็นแบบผม) งานหลายๆ อย่างที่ทำ อาจจะไม่ได้ดี 100% เพราะผมเองก็รู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีทาง 100% ผมต้องการแค่ 1% ที่ทำให้รู้ว่ามีโอกาสที่จะต่อยอดไปได้หรือไม่…

ถ้า 1% สามารถขยับไปได้ 2,3,4,5% โอกาสที่จะเติบโตไปได้เรื่อยๆ สามารถเป็นไปได้!… กลับกัน หากคุณ! ยังไม่เริ่มสร้าง 1% อย่าว่าแต่ 0% เลย… ผมว่า คุณยังติดลบเสียด้วยซ้ำไป!… ไม่ดีหรือ ถ้าเรามีความสามารถที่จะสร้างช่องทางแห่งโอกาสของเราได้มากกว่า 1 หากผมสร้าง 10 ช่องทาง หรือ 20 ช่องทาง ผมอาจพบช่องทางที่ดีที่สุดเพียง 1 ช่องทาง แต่มันคุ้มค่า! สำหรับโอกาสและการรอคอย การลงทุนลงแรง มันสามารถต่อยอด สร้างรายได้ สร้างอะไรหลายๆ อย่างมากมายให้กับเรา… (โอกาสที่มากกว่า 1 เป็นสิ่งที่เถ้าแก่ทุกคนต้องรีบแสวงหา)

ผมไม่เคยมั่วที่คิดที่จะทำ แต่ผมมีความกล้าที่จะทำมากกว่า ผมมี ‘Core Concepts‘ ของการทำงาน ผมมี ‘Key Concept‘ ในการดำเนินชีวิต… ผมไม่สร้าง ‘Config’ ความขัดแย้งในความคิดของผม

ผมมีหลัก ‘Stable’ ระหว่าง ‘Negative กับ Positive’ ที่ผมสร้างและกำหนดของผมเอง ทุกอย่างในความคิดของผม ‘ยืดหยุ่น’ ได้เสมอ!… “ผมถามกลับนะ คุณทำได้แบบผมไหม!?” (บางอย่างต้องยืดหยุ่น ชีวิตและการลงทุนก็เช่นกัน)

เราจะไป ‘กำหนด’ ให้ความรู้สึก หรือ ความคิดแย่ๆ เข้ามามีผลกับชีวิตเราทำไม ในเมื่อ ‘หลักแห่งความเป็นจริง’ เรากำหนดตัวเราเองได้!… จริงๆ แล้วก็ไม่ชอบดัดจริต พูดหรือเขียน ไทยคำอังกฤษคำ เพราะจริงๆ ไม่ได้เก่งภาษาอะไรมากมาย แต่เพื่อให้เข้ากับจริตของสังคม เห็นไหมครับ บางครั้งเราก็ต้องปรับตัว…

‘การปรับตัว’ ก็เป็นส่วนหนึ่งในการทำให้ชีวิต ‘ง่ายขึ้น’ แต่ไม่ได้แปลว่าไปเรื่อยเปื่อย มันเป็นความจริง แต่ต้องปรับแล้วดีกว่า ‘Make THE Difference’ เปลี่ยน เพื่อให้ชีวิตคุณดีขึ้น… (เถ้าแก่ทุกคนต้องทำได้ และมันง่ายถ้าคุณเปลี่ยน!)

อีกเรื่องคือ หลักของการให้ “Give and Take” (ให้และรับ) คำนี้ทำให้เกิดความเข้าใจว่าต้องให้ก่อนจึงจะได้รับ อะไรทำนองนั้น แต่ความเป็นจริงมันของโลกมันคือ “Give” it not free… จะเห็นว่าการให้โดยคาดหวังว่าจะได้รับอะไรตอบแทนกลับมาแบบที่ทุกคนฝันหวาน โลกสวยไว้ มันไม่มี! เป็นอีกเรื่องที่พูดกันตามภาษาโง่ๆ เลยก็คือ ‘การให้’ มันไม่มีฟรี! การให้ทุกอย่างในโลกนี้ มีการ ‘หวังผล’ ทั้งนั้น! เพียงแต่ว่าผลที่หวังนั้น คืออะไร? เท่านั้นเอง… คิดดูให้ดี ไม่ได้บอกให้มองโลกในแง่ร้าย หรือ มองในแง่ลบ แต่บอกให้มอง “ความเป็นจริง” ผลของการให้ ก็มีหลายอย่าง คือ ให้เพื่อหวังดี ให้เพื่อหวังร้าย ให้เพื่อหวังผล ให้เพื่อประโยชน์ส่วนตัว ประโยชน์ส่วนรวม ฯลฯ… (ความเป็นจริงมันเป็นแบบนั้น เป็นเถ้าแก่อย่าฝันหวาน ความเป็นจริงสำคัญที่สุด)

พ่อแม่เราเคยอบรมสั่งสอน เพื่อหวังให้เราเป็นคนดี เราคบเพื่อนก็หวังได้เพื่อนดี ทำงานก็หวังได้งานดี เงินเดือนสูง ทำธุรกิจก็หวังร่ำรวยค้าขายดี ซื้อหวยก็ยังหวังถูกรางวัล ทุกอย่างล้วนเป็นการให้ต่างตอบแทน แต่ตอบแทนด้วยอะไรนั้น ก็แล้วแต่ปัจจัยของแต่ละบริบทเป็นตัวกำหนด…

มีคนเข้ามาหาเรา เขาก็ต้องหวังอะไรจากเรา ไม่อย่างใดหรือทางใดทางหนึ่ง!… เพียงแต่เรารู้เท่าทันและปรับตัวให้เข้ากับสภาวะแวดล้อมและสถานการณ์นั้นๆ ได้อย่างดีหรือยัง! จงเป็นผู้กำหนด!… แล้วมันจะผ่านพ้นไปด้วยดี (ฝึกเป็นผู้กำหนดปรับตัวให้เข้ากับทุกสถานการณ์)

ส่วนไอ้พวกที่ “ท้อแท้กับงาน” เคยบอกติดตลกไปแล้วว่า “ท้อ” เขาเอาไว้ให้ลิงถือ!… ถ้าอยากเป็น “ลิง” ก็ไม่ว่ากัน

ไม่ใช่ว่าลิงไม่ดีนะ แต่ “ลิง” เป็นวิวัฒนาการของ “คน” เมื่อหลายล้านปีก่อน!… อยากเป็นแบบนั้น ถอยหลังลงคลองย้อนเวลากลับไปก็ช่วยกันไม่ได้! บางคนบอกทำงาน เงินเดือนน้อย! ทำงานต้องแข่งขัน! ทำงานต้องตื่นเช้า! ทำงานต้องเข้าเป็นเวลา ทำงานต้องนู้นนี่นั่น… อยากมีกิจการ อยากมีธุรกิจ อยากเป็นเถ้าแก่ อยากมีเงิน อยากมีรายได้ สารพัดโคตรอยาก…

ใช่ครับ การเป็นและอยากที่จะเป็น ‘นายตัวเอง’ ดีที่สุด! แต่การทำงาน การเคยผ่านงานมีประสบการณ์ จะทำให้เราเป็น ‘นายตัวเอง ที่เก่งที่สุด’… และมันจะนำพาให้คุณไปพบกับ ‘ความสำเร็จ’ คุณถามตัวคุณเองก่อน! ว่าคุณพร้อมแล้วขนาดไหน?

ชีวิตจริงไม่เหมือนนิยายน้ำเน่าที่คุณเคยอ่าน เคยดู… แต่มันอาจจะเน่ากว่าที่คุณคาดคิดก็ว่าได้… หากขาคุณยังไม่แข็งแรงพอ ที่คุณจะยืนหยัดด้วยตัวคุณเอง ‘ประสบการณ์’ จะเป็นตัวช่วยให้คุณแข็งแกร่ง… (ประสบการณ์เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการเป็นเถ้าแก่ ในยุคที่ผู้คนต้องการความสำเร็จอย่างเร่งรีบ)

‘ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม’ แต่อย่าช้าไปเดี๋ยว ‘พร้าขึ้นสมิม’… มองจังหวะคอยเวลาที่เหมาะสม ถ้าคุณยังเป็น มนุษย์เงินเดือน คุณอยากที่จะออกจากงานมาเป็น “เจ้าของกิจการ” ออกมาเป็น “เถ้าแก่” คุณมองดูตัวเองก่อนว่าคุณมีคุณสมบัติพื้นฐานเหล่านี้หรือยัง… ( ความรับผิดชอบ / ความทะยานอยาก / ความจริงจัง / ความกระหายใคร่รู้ / ความอดทน / ความไม่หยุดนิ่ง / ความคิดที่ยืดหยุ่น / ความคิดสร้างสรรค์ / ความเป็นตัวตน / การยอมรับความเป็นจริง / การแสวงหาประสบการณ์ )

ถ้าคุณคิดว่า คุณมีคุณสมบัติเหล่านี้ “เวลาแห่งการปลดแอกชีวิตมนุษย์เงินเดือน” ก็ใกล้เข้ามาแล้วครับ…
และ “ประตูแห่งความท้าทาย” ก็พร้อมเปิดรอคุณเช่นกัน!… ไว้มีเวลาจะมาว่ากันต่อครับ! ขอให้กำลังใจทุกคนที่ “อยากก้าวสู่ชีวิตเถ้าแก่” กับความคิด มุมมอง ข้อคิดชีวิต “เถ้าแก่” แค่นี้ก่อน! เดี๋ยวยาว! สู้ๆๆ ครับ…

ฐานทัพ อินทอง / (บอยข้าวเกรียบปลา)